ლადო ასათიანი - ლენინის ტომი | 08:10 |
ბევრი წიგნი მაქვს ყმაწვილს ნანახი,
ბევრჯერ მიგრძვნია აღფრთოვანება, ზოგში მომწონდა იგავ-არაკი, ზოგში - მარტოდენ ხატოვანება. ბევრი მათგანი სულ არ გაჭრილა, გაჰყვა საყვარელ ქალს თუ მეგობარს, ბევრი კი შერჩა ჩემს შავს განჯინას, ვით მტვერწაყრილი უიმედობა. ბევრი გახუნდა ბედის ტრიალში და ნელ-ნელ მიდის შავ სამარემდის, მაგრამ ეს ერთი ცისფერყდიანი ჩემს მაგიდაზე დარჩა მარადის. მან მოარჩინა ჩუმი წუხილი, ჩემს სიმღერებში გამოვლენილი, მის ფურცლებიდან შუბლშეჭმუხვნილი მესაუბრემა მამა ლენინი. ის ლაჟვარდით ფურცელგაშლილი ჩემი მზე გახდა, ჩემი მშვენება, მან შემასწავლა მე კომკავშირით განახლებული ქვეყნის შენება. ასე გულდაგულ ვერ ვიბრძოლებდით რომ არ გვიძღოდეს მისი ცისკარი, იგი წიგნია ჩვენი ცხოვრების, ყოველდღიურად წასაკითხავი. ბევრი წიგნი მაქვს ყმაწვილს ნანახი, ბევრჯერ მიგრძვნია აღფრთოვანება, ზოგს შემოაცვდა ყდა და ვარაყი, ძველი ვერ შერჩა ხატოვანება, ზოგიც გახუნდა ბედის ტრიალში და ნელ-ნელ მიდის შავ სამარემდის, მაგრამ ეს ერთი ცისფერყდიანი ჩემს მაგიდაზე დარჩა მარადის. | |
კატეგორია: პოეზია | ნანახია: 2386 | დაამატა: Poetry | რეიტინგი: 0.0/0 | |
სულ კომენტარები: 0 | |
შესვლის ფორმა |
|
ძებნა |
კალენდარი |
ჩვენი გამოკითხვა |
საიტის მეგობრები |
სტატისტიკა |
სულ ონლაინში: 1 სტუმარი: 1 მომხმარებელი: 0 |